Puzzelstukjes
Door: Arianne
06 Februari 2017 | Kenia, Eldoret
Het is vandaag 6 februari. Op de 6e dag van deze reis realiseer ik mij dat de opgedaande indrukken beginnen te landen en de puzzelstukjes meer hun plek vinden. Voorafgaand aan deze reis probeer ik weinig verwachtingen te hebben maar desondanks stippel je toch je reis uit. Voorafgaand in de gesprekken met Evert werd duidelijk:ga nu eerst eens ervaren en je zult zien dat je leert van de Kenianen. wat me vooral opvalt hoe blij en gelukkig deze mensen zijn zonder materialistische spullen met zo weinig zo gelukkig zijn. We zitten uren in de auto voor 200 km de weg zit vol kuilen en hobbels. . Tijdens het regenseizoen worden bitunen weg gespoeld. We krijgen daardoor een goede indruk hoe het dagelijkse leven zich afspeelt. De meeste kinderen vanaf 4 jaar gaan overdag naar school en s middags halen ze takken en kannen watervoor het avond eten. Er word gespeeld met zelf gemaakt speelgoed en de kinderen hebben het fijn met elkaar. We zitten in een niet toeristisch gebied, dus als zij blanken langs komen zie je hun enthousiasme en nieuwschierigheid. Wij zijn gasten in hun dorp wat zich uit in een jambo en uitbundig zwaaien. Ik voel me de koniging en tergelijkertikd wil ik dit niet. Ik voel me zo intens klein worden bij deze mensen. In al hun eenvoud zo dichtbij de aarde, in al hun gastvrijheid zo loyaal. Ik ben mijn plek totaal kwijt, dit voelt als bevrijdend en voel steeds meer: ik wil lijken op hen. Dit blijkt uit het uitbundige gezang van de vrouwen uit het dorp waar Evert voort gaat. Ze renden ons vanuit hun hutjes te gemoed. Met hun prachtigste kleding aan. 's Morgens zijn ze al vroeg begonnen met koken en zetten letterlijk alles voor hun gasten aan de kant. Wat overweldigend. Ik staar ze met aankomst een minuut aan en ik breek. Er komt iets in mij los wat ik nog nooit eerder ervaren heb. Ik haal snel mijn tranen weg en laat het over me heen komen. Wat zijn wij Nederlanders toch ingewikkeld aan het denken. Hier begint de dienst pas zodra de gasten er zijn, al moeten ze er uren op wachten. De basis is gelegd. We zien in dat de Kenianen in hun basisbehoeften kunnen voldoen en ervaren het goed te hebben. Een openbaring voor ons. We maken ons klaar om te vertrekken om de volgende indruk in onze rugzak te stoppen.
-
06 Februari 2017 - 10:54
Andries Riedijk:
Neem deze opgeloste puzzel mee naar huis en leef bevrijd.
Wij genieten van Noortje. -
06 Februari 2017 - 11:13
Hanneke:
Beste Reinate en reisgenoten. Wat een prachtige verhalen en mooie, indrukwekkende ervaringen. Een heel ander leven daar... ik wens jullie nog een goede tijd met elkaar.
Groetjes Hanneke -
06 Februari 2017 - 12:24
Duncan & Jacquelien:
Weer een Prachtig geschreven verhaal / gebeurtenis en wat hebben jullie ondertussen een indrukwekkende rugzak vol met aangrijpende en mooie herinneringen. Kus en Geniet nog van deze onbescrijvelijke Levenservaring. -
06 Februari 2017 - 14:30
Danny:
Prachtig weergegeven. Ik geniet met jullie mee. Fantastisch om zo'n rugzak mee terug te kunnen nemen. Gr, Danny -
07 Februari 2017 - 09:53
Gerda:
Heel fijn om op deze manier jullie fantastische reis deels mee te mogen beleven. Wat stralen deze mensen, ondanks de grote armoede, een blijheid en kracht uit! Ik vermoed dat jullie koffer bijna te klein zal zijn om alle ervaringen en herinneringen mee te nemen.
Geniet nog volop van de laatste dagen. Groet, Gerda -
07 Februari 2017 - 20:01
Ria Rombouts:
Heb vandaag een paar reisverhalen achter elkaar gelezen. Zat wel steeds te wachten op weer een fantastisch verslag maar moest er een paar dagen op wachten. En ineens kwamen er 3 tegelijk. Helemaal geweldig. En zo herkenbaar. We hebben dat zelfde gevoel ervaren toen we in Kenia en Tanzania waren. Dat al die mensen in hen armoede zo blij en gelukkig leven En alles MET ELKAAR Dan vraag je je weleens af: wie is er nu arm. En dan hoef je niet lang na te denken. Want dat zijn wij. We zijn altijd maar aan het verzamelen van nog meer en beter en groter en mooier. Niet snel tevreden. En ook de saamhorigheid die je ervaart en liefde zoor elkaar en hun naasten. Daar kunnen de meeste mensen in Nederland een puntje aan zuigen.
Maar dat jullie veel meemaken en ervaren dat is zeker waar. Nog even en dan is het weer voorbij. Maar deze reis vol met ervaringen en wijze lessen kan niemand jullie meer afnemen. Doe jullie voordeel ermee. Heel veel lieve groeten voor jullie allemaal en in het bijzonder aan Delinah (apie schapie !!) Ria en Duco
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley