Kaawnjette
Door: Arianne
05 Februari 2017 | Kenia, Eldoret
200 km onderweg, van 2200 meter hoogte afdalen naar 800 meter, 5 a 6 uur onderweg, en elke dalende kilometer voel je het langzaam warmer worden. Per 200 meter 1,5 graad warmer. Eldoret is de vijfde stad van Kenia met 300000 tot 400000 inwoners. En dat ervaren we. Het volgende plaatsje heet Mali-inne, letterlijk 9 Miles van Eldoret vandaan. Zo wordt deze plaats dus genoemd. Het blijkt toch wel tenenkrommend te zijn om voorin de jeep te zitten. Voor mijn gevoel schieten de brommertjes ternauwernood langs de bumper om vervolgens een toeterend taxi busje te passeren.
Mensen. Overal mensen, volle bananenmanden op hoofden van moedige vrouwen, baby's veilig op mama's rug.
70 tot 80% is in Afrika onder de 18 jaar. Kenia had in 1970 net als Nederland 13 miljoen inwoners. Inmiddels gestegen naar 45 miljoen inwoners en ter vergelijking Nederland 17 miljoen inwoners. Dit komt door de verbetering van de gezondheidszorg. Evert vertelt ons dat in Turkana zo'n 40 jaar geleden ten westen van Pokot tijdens extreme droogte en hongersnood de ouders moesten kiezen welke kinderen moesten blijven leven. De andere kinderen kregen niet meer te eten en te drinken en stierven. De gezondheidssituatie is hier ook duidelijk verbetert wat ook terug te zien is in de enorme toename van het aantal inwoners van Kenia. Wat je ook ziet is dat er meer aandacht is voor geboortebeperking. Maar de praktijk laat zien dat de man hier toch niet achter blijkt te staan en grote gezinnen het gevolg zijn. We vervolgen de reis langs verschillende dorpjes met lemen hutten en takken. Aan de kant van de weg alle marktkraampjes waar van alles en nog wat te koop is. We komen ook langs het dorpje waar Margareth vandaan komt. De stam Luya is hier nog steeds woonachtig. We rijden langs een prachtig natuurgebied waar giraffes te zien zijn. Helaas steken ze voor ons hun kop niet uit. Voor ons rijst de berg Mount Elgon op (2600 meter hoog ) Daarachter is de grens van Uganda . Het schijnt zo te zijn dat Ebola hier opgekomen is. We rijden langs Kitale waar Jurjen en Tineke hun farm hebben. We stoppen even voor een pittige Samosa met frietjes en cola. We vervolgen de route vol kuilen en komen steeds meer in de buurt van West Pokot.
We worden op de camping verwelkomd door een stel nieuwsgierige doodshoofdaapjes. Eerst nog wat schuw, later in de avond komen ze naar beneden en s' nachts worden we wakker van een stel vechtende apen. Ook een warm welkom door de inwoners van Pokot. We krijgen een hut toegewezen en natuurlijk testen wij nurses direct de muskietennetten op gaten. Na wat grote spinnen weggehaald te hebben wandelen we naar de prachtige rivier, direct naast de camping gelegen.
We zijn stil van de grootsheid van de natuur. Helaas geen krokodillen te zien vandaag, maar ook wel een veilig idee voor een aantal. We krijgen een heerlijke maaltijd voorgeschoteld die we buiten kunnen nuttigen. 's Avonds warmen we ons op bij een knapperend kampvuur, lachen we en vinden elkaar bij een wijntje en een goed gesprek.
We bewonderen de sterrenhemel. Evert laat ons Orion en het Zuiderkruis zien. Helaas was de Grote Beer niet te zien vanwege het heldere maanlicht.
Aan het einde van de derde dag zeggen we: kaawnjette. Wat "we voelen ons thuis" betekent.
Mensen. Overal mensen, volle bananenmanden op hoofden van moedige vrouwen, baby's veilig op mama's rug.
70 tot 80% is in Afrika onder de 18 jaar. Kenia had in 1970 net als Nederland 13 miljoen inwoners. Inmiddels gestegen naar 45 miljoen inwoners en ter vergelijking Nederland 17 miljoen inwoners. Dit komt door de verbetering van de gezondheidszorg. Evert vertelt ons dat in Turkana zo'n 40 jaar geleden ten westen van Pokot tijdens extreme droogte en hongersnood de ouders moesten kiezen welke kinderen moesten blijven leven. De andere kinderen kregen niet meer te eten en te drinken en stierven. De gezondheidssituatie is hier ook duidelijk verbetert wat ook terug te zien is in de enorme toename van het aantal inwoners van Kenia. Wat je ook ziet is dat er meer aandacht is voor geboortebeperking. Maar de praktijk laat zien dat de man hier toch niet achter blijkt te staan en grote gezinnen het gevolg zijn. We vervolgen de reis langs verschillende dorpjes met lemen hutten en takken. Aan de kant van de weg alle marktkraampjes waar van alles en nog wat te koop is. We komen ook langs het dorpje waar Margareth vandaan komt. De stam Luya is hier nog steeds woonachtig. We rijden langs een prachtig natuurgebied waar giraffes te zien zijn. Helaas steken ze voor ons hun kop niet uit. Voor ons rijst de berg Mount Elgon op (2600 meter hoog ) Daarachter is de grens van Uganda . Het schijnt zo te zijn dat Ebola hier opgekomen is. We rijden langs Kitale waar Jurjen en Tineke hun farm hebben. We stoppen even voor een pittige Samosa met frietjes en cola. We vervolgen de route vol kuilen en komen steeds meer in de buurt van West Pokot.
We worden op de camping verwelkomd door een stel nieuwsgierige doodshoofdaapjes. Eerst nog wat schuw, later in de avond komen ze naar beneden en s' nachts worden we wakker van een stel vechtende apen. Ook een warm welkom door de inwoners van Pokot. We krijgen een hut toegewezen en natuurlijk testen wij nurses direct de muskietennetten op gaten. Na wat grote spinnen weggehaald te hebben wandelen we naar de prachtige rivier, direct naast de camping gelegen.
We zijn stil van de grootsheid van de natuur. Helaas geen krokodillen te zien vandaag, maar ook wel een veilig idee voor een aantal. We krijgen een heerlijke maaltijd voorgeschoteld die we buiten kunnen nuttigen. 's Avonds warmen we ons op bij een knapperend kampvuur, lachen we en vinden elkaar bij een wijntje en een goed gesprek.
We bewonderen de sterrenhemel. Evert laat ons Orion en het Zuiderkruis zien. Helaas was de Grote Beer niet te zien vanwege het heldere maanlicht.
Aan het einde van de derde dag zeggen we: kaawnjette. Wat "we voelen ons thuis" betekent.
-
05 Februari 2017 - 18:01
Elly Pons:
Wat fijn om jullie reisverslag te lezen, genoten, bedankt! Fijne dagen nog Annemiek met elkaar! Liefs Elly en familie -
05 Februari 2017 - 19:18
Betty:
Wat fantastisch om met jullie mee te lezen. Goede reis verder! Groetjes aan allemaal, Betty en Arnold -
05 Februari 2017 - 19:18
Erica:
Wat een mooi en bijzonder verslag weer. Ik vind het fijn om mee te kunnen lezen! Een knuffel aan jou Delinah! -
05 Februari 2017 - 19:30
Nel Van Den Bos:
Dag Reinate en reisgezelschap, Geweldig denk ik wat je ziet en meemaakt, zo een andere wereld als hier. Het zal best indruk maken. op jullie. geniet nog verder -
05 Februari 2017 - 20:44
Sonja:
prachtig. -
05 Februari 2017 - 22:00
Linda:
Wat een mooi verhaal weer! Wat indrukwekkend
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
